Autorka: Natalia de Barbaro
CZUŁA PRZEWODNICZKA to kobieca droga do siebie. Autorka w piękny i przystępny sposób opisuje mechanizmy funkcjonowania kobiet na przestrzeni wieków. Niemniej nie skupia się na historii, tylko mów o nas, współczesnych kobietach, czasami tylko odnosząc się do mam, czy babć. Pokazuje konsekwencje wychowywania kolejnych pokoleń kobiet według wzorców kulturowych i społecznych niesprzyjających i ograniczających ich naturalny potencjał.
CZUŁA PRZEWODNICZKA Natalii de Barbaro jest niewątpliwie perełką, pozycją, która powinna być w każdej kobiecej biblioteczce. W moim przekonaniu nie ma wiele takich książek. Są ważne, przełomowe, klasyczne, ale takich, które będą DROGOWSKAZEM na każdym etapie życie, nie ma wiele. Zasadniczo ja dotąd nie spotkałam ich dużo.
Książka jest wspaniała, bo delikatnie wskazuje możliwe drogi ku sobie, by obciążenia przeszłością nie odebrały nam szansy na bycie sobą / rozwój. Podnosi na duchu, bo okazuje się, że to nie „nasza wina, że tak mamy”. Jednocześnie opowieść jest o nas wszystkich, każda „tak ma”, w mniejszym lub większym stopniu, czyli to też ULGA.
Zatem co „wszystkie mamy”, co „nie jest naszą winą”? W co jesteśmy uwikłane według Natalii de Barbaro?
Mówiąc krótko i na temat: ODGRYWAMY ROLE, niesłużące żadnej z nas, a wpływające na nasze zachowanie, poczucie wartości i samoocenę. Nadanie imienia rolom, które nami rządzą oraz delikatne wskazanie, jak na nas mogą wpływać, jest bezcennym darem tej książki. Nie jest to kolejny poradnik. To w zasadzie opowieść Natalii de Barbaro o własnych doświadczenia na tyle jasno, że czujesz, jakby to była Twoja opowieść. Wiesz, że tak możesz mieć, miałaś, czy masz. Już się nie boisz, nie wstydzisz. Nie jesteś sama…
Czytając, spotkamy osobowość POTULNEJ, KRÓLOWEJ ŚNIEGU, czy MĘCZENNICY. Wszystkie są w nas, w różnej kombinacji i natężeniu. To też zmienia się wraz z doświadczeniami. Pytanie, która w danej chwili przejmuje stery?
Jest też RATUNEK, wskazówka co robić, by te role zmodyfikować i użyć na drodze do własnego szczęścia, odczuwania radości i spełnienia. W końcu autorka jest psychologiem z długoletnim stażem w pracy coachingowej. Jest też twórczynią warsztatów dla kobiet „Własny Pokój”, do tego poetką, więc książka jest naprawdę fantastycznie napisana. Tak delikatnie jak wymaga tego temat – odszukiwanie CZUŁEJ PRZEWODNICZKI w drodze do siebie.
Podróżując z de Barbaro ODPUSZCZASZ, nie zaprzeczasz, bo wiesz, że już nie musisz walczyć, by udowodnić „światu”, że jesteś „godna, by żyć, tak jak żyjesz”. Dowiadujesz się, że jest ktoś, kto może zaopiekować się Tobą, Twoim zranieniem. Że masz w sobie rany, którymi warto zająć się. Masz OPIEKUNKĘ, którą z Natalią możesz odszukać w sobie. Każda taką ma. To nasza CZUŁA PRZEWODNICZKA, która pomoże nam przekształcić trudne i zimne role, w takie, które będą nas odżywiały wewnętrznie.
POTULNA wejdzie w żywą i czułą relację z tak zwanym wewnętrznym dzieckiem w dwóch postaciach – NIEMOWLAKA i DZIKIEJ DZIEWCZYNKI. KRÓLOWA ŚNIEGU wydorośleje, a MĘCZENNICA stanie się SERDECZNA.
Osobiście mogę zdradzić, że moje serce zabiło zdecydowanie mocniej, gdy spotkałam się z koncepcją DZIKIEJ DZIEWCZYNKI. Każdą inną rolę już widziałam u siebie. Niemniej nie zmienia to siły oddziaływania książki, bo WIDZIEĆ, nie znaczy WIEDZIEĆ…, a w szczególności wiedzieć, co z „tym” zrobić.
Muszę dodatkowo przyznać, że jest to pozycja, którą przeczytałam od początku do końca, cięgiem, bez odrywania się ku innej literaturze. Dla mnie wagę tego zdarzenia podnosi fakt, że nie pamiętam już kiedy tak się zadziało. Nie mówię o beletrystyce, tylko o książkach z cyklu ROZWOJOWE, bo tak zakwalifikuję CZUŁĄ PRZEWODNICZKĘ. Jest dla mnie tak ważna, że każda kobieta mi bliska może spodziewać się, że dostanie ją ode mnie w prezencie. Jak już będzie ją miała, to nic nie szkodzi, przekaże innej kobiecie, niosąc ukojenie naszym duszom.
Ale wyszło mi na koniec… uuuu, jednak laurka.
Zakończę cytatem z książki:
„Wierzę, że jeśli to zrobimy, to, co niezagojone, zagoi się w nas, to, co rozprute, samo się zrośnie, to, co zamrożone, roztopi się w cieple. Że spojrzenie Czułej Przewodniczki może rozpocząć proces, a potem, dzień po dniu, prowadzić nas przez niego.”
Natalia de Barbaro CZUŁA PRZEWODNICZKA kobieca droga do siebie, Warszawa 2021, s.151
